21, 29 October 2016. 19:30. Debuting in the title role of Handel’s opera Ottone with an exciting cast and Concerto Valiante in The Hague. 21 October 2016 at 19:30 in the Emmaus Church of The Hague.

29 October 2016 at 19:30 in the Houtrustkerk of The Hague.

More info and tickets at https://www.klassiekemuziek.nl/ottone

The roles

Ottone, Emperor of Germany, wants to marry Princess Teofane and reclaim Italy’s throne now that the tyrant Berengario, Gismonda’s husband, has died. (Mattias Pavlous, countertenor)

Teofane, Princess of Byzantine Empire, just arriving in Rome, knows her future husband only through a portrait, is misled to believe Otto is in love with another woman, Matilda. (Mariana Pimenta, soprano)

Gismonda, widow of Berengario, conspires to keep Italy’s throne for her son Adelberto by presenting him as Ottone to Teofane. (Andrea Tjader, soprano)

Adelberto, son of Gismonda and heir of Berengario, was to marry Matilda. Through Gismonda’s manipulations he now wants to marry Teofane and keep his father’s throne. (Luise Kimm, mezzo soprano)

Matilda, cousin of Ottone, still loves Adelberto but wants revenge and knows Gismonda’s scheme. (Rut Codina Palacio, mezzo soprano)

Emireno, in fact Teofane’s brother Basilio who has become a pirate under the name Emireno. (Dody Soetanto, bass)

Concerto Valiante under the direction of Leonardo Valiante.

The plot synopsis

Emperor Ottone is betrothed to the Byzantine princess Teofane who has just arrived in Rome but not met him yet as he is delayed on his way, capturing the pirate Emireno. In Rome, Adalberto and his mother Gismonda stage a coup and Adalberto pretends to be Ottone so he can marry Teofane, to her confusions. Ottone is alerted by his sister Mathilde so the wedding is prevented and Adalberto captured. Teofane sees Mathilde and Ottone together and mistakes them for lovers, and flees. Adalberto and Emireno escape with the help of Gismonda and Mathilde who still loves Adalberto, and they end up in a cave with Teofane. Adelberto jealously attacks Emireno thinking he is after Teofane as well but is captured by Emireno who returns to Ottone with Adelberto as a prisoner and finally reveals his true name, Basilio. Ottone overwhelmed to be reunited with Teofane forgives everyone and all ends well.

Korte inhoud

Ottone, de koning van Duitsland, is op weg naar Rome, voor zijn huwelijk met Teofane. Helaas loopt hij vertraging op door een akkefietje met piraat Emireno. Gismonda en haar zoon Adelberto maken dankbaar gebruik van deze vertraging. In de wetenschap dat Teofane haar toekomstige echtgenoot nog nooit heeft gezien, doet Adelberto zich voor als Ottone.

Als Ottone uiteindelijk ook in Rome aankomt, samen met de gevangen genomen piraat Eminero, hoort hij van zijn nichtje Matilda – die overigens verloofd is met Adelberto – over het bedrog van Adelberto. Ottone laat er geen gras over groeien, en neemt Adelberto onmiddellijk gevangen.

Een verkeerd begrepen gesprek tussen Ottone en Matilda maakt dat Teofane helemaal niet meer met Ottone wil trouwen. Gismonda en Matilda helpen Adelberto en Emireno te ontsnappen. Pas later komen de mannen erachter dat Teofane is meegevlucht. Emireno is oprecht blij als hij van Teofane hoort dat de overweldiger van haar broer van de troon van het Oostenlijk Keizerrijk afgezet is. Emireno keert terug naar Ottone, met Adelberto als gevangene. Dan maakt hij zich bekend als Basil, de broer van Teofane. Ottone is blij dat hij verenigd is met Teofane en spaart op haar verzoek Adelberto. Eind goed, al goed.

Toelichting

Ottone was in 1723 de eerste nieuwe opera van het vierde seizoen van de Academy of Music in Londen. Tot 1733 herschreef Händel de opera verschillende malen, ook voor opvoeringen buiten Londen. Daarna volgde er een radiostilte tot in de 20ste eeuw.

Het libretto is gebaseerd op de historische gebeurtenissen rond Otto II, koning van Duitsland, en zijn huwelijk in 972 met Theophane, een Byzantijnse prinses. Librettist Nicola Franceso Haym maakte hiervoor dankbaar gebruik van Lotti’s Teofane van librettist Pallavicino.

Lotti op zijn beurt had Teofane geschreven voor het huwelijk tussen de prins van Saksen en de aartshertogin van Oostenrijk in 1719 in Dresden. Men gaat ervan uit dat Händel opvoeringen van Teofane heeft gezien.